προκαταναλίσκω

Α

1. καταναλώνω, ξοδεύω εντελώς εκ τών προτέρων

2. μτφ. φθείρω εντελώς («προκαταναλίσκειν τινὰ ταῑς βασάνοις», Ποσειδ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + καταναλίσκω «καταναλώνω, ξοδεύω, φθείρω»].